BEKDİK TÜRKMENLERİNDE KONAR-GÖÇERLİK
Bardı eren konuk körp kutka sakar
Kaldı yavuz oyuk körüp evni yıkar.
(Konuk gördüğünde uğur sayan kimseler gitti,
Bir karartı gördüğünde çadırını yıkan kötüler kaldı.)
Kaşgarlı Mahmut
Osmanlı Devletinin kurucusu Osman Bey evlatlarına : ”Olmasın ki oturak olasız ki beylik, Türkmenlik ve Yörüklük edenlere kalır”
Konar-göçerlik, Türkler’de aynı zamanda hürriyet ve istiklali korumanın da gereği olarak görülüyordu.
Konup göçmek evliyalar işidir
Konup göç ki söylenesin dillerde.
Konar-göçerliğin insanlar üzerindeki etkisi halen devam etmekte olup Bekdik Türkmenleri’nden bir kişi evinde sürekli oturamaz , kendini dışarıya atar , şehre köyden gelen bir kişi bir evde kalınca tuvalete bile gidemez , başım ağrıyor der, şehirde durmak istemez ve hemen köye döner. Yani göçebelik onlara özgürlük , baş eğmeme , denetimsizlik , bozkıra ait olma kültürünü vermiştir. Bu durum Bekdikler’e ”Bunlar Bekdik değil Pek Dik..!” denmesine sebep olmuşdur. Dik , kart adamlardır, şehrin hilesini , hurdasını bilmezler , bu sebeple de yakın zamanlara kadar ticaret ehli Bekdik sayısı çok sınırlı kalmıştır.
‘Bir Bekdik köyünde babası oğluna kızar, oğul camiye kaçar. Baba tehditle oğlunun dışarı çıkmasını ister , oğul çıkmaz. Baba; “Çık dışarı , beni bu yaştan sonra camiye sokma! ” der.
Yine Aksaray Bekdik köyünde ilk kez ezan okunduğunu duyan çevre köylerden ve bağlı ilçesi Sariyahşi’den hemşerilerimiz şaşırarak : ”Bat dünya bat, Bekdik’de ezan okunuyor!”‘ diyerek gülmüşler.
Kaynak;Türkistan ve Horasan’dan Anadolu’ya BEKDİK TÜRKMENLERİNİN KÜLTÜRÜ VE KÖKLERİ-DR. Ali Sayar sf. 3,4,5,6)
Yorum bulunmamaktadır.