Ey okulum! Başkentte okulların başısın
Cumhuriyet bir fidan sen onun çağdaşısın
Medeniyet yolunda ilmin mihenk taşısın
Bu yol bizi ülküye, Turan ele taşısın
Hayatta , hakikatte İlmi mürşit bildik biz
İlim için geldik de ümitli değildik biz
Ab-ı hayat gibisin yeniden dirildik biz
Işığından feyz alıp cehaleti sildik biz
Sayende görüp sevdik coğrafyayı vatanı
Dedin ki : “ Oku öğren tarihini, atanı,
Hem gül atanı öğren, hem de kurşun atanı
Düşmanını dostundan önce belleyip tanı.”
Dediklerin aklımda çakılı çivi gibi
Dilin, edebiyatın duygumun evi gibi
Dursan da Sıhhiye’de biraz münzevi gibi
Cesametin hayalde bir ülkü devi gibi
Dillerden felsefeye her alanda namın var
Kütüphane dalında yetişmiş adamın var
Tiyatrodan sahnede aktörce selamın var
Birkaç çürük olsa da binlerce sağlamın var
Kim merak ediyorsa, Sümer’i , Hint’i ,Çini
Gelip senden öğrensin nasılı ve niçini
Sanat tarihçilerin bulurlarsa bir çini
Resmeder binasının dışını ve içini
Dursun’un bedbinliği senle döndü inanca
Buna sadece gücün yeterdi senin anca
Ey okulum ! Sen benim mimarımsın Sinanca
Onun için payan yok bak bendeki kıvanca
Yorum bulunmamaktadır.