Neden Buluşuyoruz?

Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Mezunları Birliği

Dil Tarihliler, daha önce iki defa bir araya gelmeye teşebbüs etmişlerdi. Daha önceki buluşmalarımızın sebeplerine ilave olarak ne gibi sebepler ortaya çıktı ki, Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi mezunları veya mensupları uzunca bir aradan sonra, durup dururken neden buluşuyor? Soruyu şu başlıklarla cevaplandırabiliriz diye düşünüyorum.

1. Öncelikle görüşmeyeli, buluşmayalı epey zaman olmuş, birbirimizi özlemiştik. Okuldan mezun olduktan sonra hayat gailesine daldık. Bir işe girdik. Evlendik, çocuklarımız, hatta torunlarımız oldu. Bazılarımız emekli oldular. Geçmişte zor günleri birlikte yaşayan, çok güzel duygu ve düşünceleri paylaşan insanlar olarak, geriye dönüp baktığımızda, hayatın hay huyu içinde, dostlarımızı,
arkadaşlarımızı ihmal ettiğimizi gördük. Bu eksikliği her arkadaşımızın yüreğinin bir köşesinde hissettiğini düşündüğümüz için buluşuyoruz.

2. Uzun süredir görüşmediğimiz arkadaşlarımızın birçoğunun, toplumda önemli görevler üstlendiğini ve başarılar kazandığını, bir kısmının da kaderin cilvesine maruz kalıp çeşitli sıkıntılara düştüğünü haber aldık. Töremiz gereği, dostlarımızın iyi, kötü günlerini, başarı ve mutluluğunu, sıkıntılarını paylaşmak,
ihtiyaçlarımızı gidermek için, çocuklarımızı ve ailelerimizi tanıştırmak için, birbirimizin tecrübelerinden yararlanmak, çalışmalarımızı desteklemek. ilgilerimizi, meraklarımızı, gezip gördüklerimizi, eserlerimizi, paylaşmak için buluşuyoruz.

3. DTCF gibi Cumhuriyet Türkiye’sinin en önde gelen kurumlarından birine mensup olduğumuz halde, bir mensubiyet duygusunun, Dil Tarihlilik Şuurunun oluşmadığını gördük. Tecrübelerimizden gelecek nesilleri yararlandırmak, Buzdağının görünmeyen kısmının varlığına dikkat çekmek, bu şuurla, hayatının
yalnız baharında değil, yazında, sonbaharında ve hatta kışında da milletine hizmette ön sıralarda yürümek için buluşuyoruz.

4. Milletimizin oturduğu bu coğrafyanın olağanüstü özelliklerinden dolayı başka devletlerin iştahını kabarttığını, bu yüzden arkası kesilmeyen haince planlarla boğuşmak zorunda kaldığımızı, gençlik yıllarımızda bu planlarının gafilce kurbanı olarak birbirimizle boğuşturulduğumuzu artık daha iyi biliyoruz.
Bundan böyle, bölünmeden, parçalanmadan gücümüzü yalnızca milletimizin bu coğrafyada ve dünyada sonsuza kadar yaşaması için birleştirmek üzere buluşuyoruz.

5. Türkiye’nin Türk Dünyasıyla yeniden buluştuğu ve Cengiz Aytmatov’ un deyimiyle “Türk Ronesansı” nın doğması gerektiği altın fırsatlar asrında, milletimizi tarih sahnesinden ebediyen silinmesi için toplu bir saldırıyla karşı karşıya olduğumuzu görüyoruz. AB, ABD-İsrail-İngiliz, Ermeni-Rum, Rus-Çin.. güçlerinin, Türkiye söz konusu olduğunda birleştiklerini, askeri, siyasi ve kültürel bakımdan çökertme saldırıları içinde bulunduklarını biliyoruz. Buna karşılık
Türkiye’yi idare edenlerin gaflet, delalet ve hatta hıyanet içinde olduğunu anlıyoruz. Kültür hayatımız, eğitimimiz, sağlığımız felç olmuş durumdadır. Dış politikamız, ekonomimiz, siyasetimiz, tarımımız tamamen yabancıların kontrolüne geçmiştir. Şehit kanlarıyla alınan Kıbrıs’ın durumu ortadadır. Ele geçirdikleri büyük şirketler vasıtasıyla Türk Borsasıyla dilediklerince oynadıkları, çıkarılacak olan Yerel Yönetim Yasasıyla Türkiye eyaletlere böldükleri, yönetim
yetkisini kendi kurdukları sivil toplum kuruluşlarına ve satın aldıkları şirketlere verecekleri yetmiyormuş gibi, çıkarılacak maden yasalarıyla 60 bin maden ruhsatı yoluyla da Türkiye toprakları parsel parsel satın alacaklardır. Türkiye, göz göre göre ayağımızın altından kayıp gitmektedir. Birbirimizin bu konularla ilgili duygu, düşünce ve projelerini öğrenmek ve bunu yaymak için buluşuyoruz.

6. “Türk Basını ecnebi muhipler cemiyetine dönüşmüştür. Her türlü azınlık, gemi azıya almış, Türk vatanında, Türklerden daha fazla söz hakkına sahip duruma gelmiştir. Bayrak, Alfabe, Dil, Din… ne kadar değerimiz varsa değiştirilmek üzeredir. Misyoner kuruluşlar, patrikhane ülkemizde cirit atmaktadır. Türk Milleti ise sahipsizdir. Güvenip seçtikleri ya beceriksiz, ya da hain çıkmaktadır. Sivil
toplum kuruluşları son derece yetersizdir. Türk Milleti teşkilatsızdır. Bu şartlarda milletimizin istikbali yine milletin azim ve kararına bağlıdır. Milletimizin uğradığı bu felaketten kurtuluşu için azmini sağlamak ve doğru kararlara ulaşmasını temin etmek gerekmektedir. Bu da ancak güçlü sivil toplum kuruluşlarıyla
mümkündür.” diye düşünüyor, Türkiye’nin en güçlü sosyal ve kültürel sivil toplum kuruluşlarından birini oluşturmak için buluşuyoruz.

Bu gerekçeler yeter de artardı bile. Bir araya gelmek için daha fazla bekleyemezdik. Sizi aradık. Kabul ettiğinizi sevinçle gördük. Çok uzaklardan da olsa davetimize icabet ettiğiniz, çalışmalarımıza katıldığınız ve bizi desteklediğiniz için teşekkür ederim. Sağ olunuz.

Arslan Küçükyıldız
DTCF BİRLİK Yürütme Kurulu Üyesi

(Bu metin Salih Akça Başkanımızın desteğiyle 15 Kasım 2003 tarihinde yaptığımız ilk genel buluşma için basılan ve orada dağıtılan kitapçığımızda yer alan metindir.)

Arslan KÜÇÜKYILDIZ Member since 29 November 2020

11 Mayıs 1961’de babasının öğretmenlik yaptığı Kastamonu ili Taşköprü ilçesi Alamakayış Köyü’nde doğdu. Dedeleri Kastamonu ili merkez Budamış / Kumara köyündendir. İlkokulu Kastamonu Akçakese köyünde okudu. 1978’de Kastamonu Göl Öğretmen Lisesi’ni bitirdi. Tatillerini çiftçilik yapan dedesinin köyünde geçirdi; köy işleriyle meşgul oldu, köy yaşantısını tanıdı. 1982’de Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Kütüphanecilik Bölümü’nden mezun oldu. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü’nde başladığı yüksek lisansını yarıda bırakmak zorunda kaldı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sinema Televizyon Bölümü’nde yüksek lisans yaptı. “Türk Sineması’nda Edebiyattan Yararlanma” adlı bitirme tezini hazırladı. 1985 yılında Ankara’da Ulaştırma Bakanlığı Telsiz Genel Müdürlüğünde çalışmaya başladı. 1987 yılında TRT’nin yardımcı prodüktörlük sınavını kazandı. Ankara Televizyonu Müzik Eğlence Programları Müdürlüğü’nde, Televizyon Dairesi Yurt Dışı Yayınlar Müdürlüğü’nde müzik, eğlence ve sanat programları yaptı. Bir Cumartesi Gecesi, Pazar Konseri, Mehter Musıkisi, Meşk Zamanı, Asya’dan Müzikli Esintiler, Avrasya Sanat, Toy, Köprü, Bizden Sesler gibi programlarda ve yüzlerce müzik topluluğu konseri programında yapımcı-yönetmen olarak çalıştı. 2000 yılında Türkmenistan Devlet Başkanı Safarmurad Türkmenbaşı’na sunulan “Altın Asra Girerken Türkmenistan” adlı kitabı hazırladı. 2004-2009 tarihleri arasında Televizyon Dairesi Başkanlığı Yurt Dışı Yayınlar Müdürlüğü görevini yürüttü. TRT INT ve TRT TÜRK kanallarının yayınlarının iyileştirilmesine; Yurt dışında yaşayan Türkler ve Türk Dünyasıyla doğrudan ilgili özel programların hazırlanmasına çalıştı. Bu görevi sırasında Bosna’da, Srebrenitsa’da Sırpların yaptığı soykırım hakkında “Mavi Kelebeğin İzinde” adıyla 26 saat süren bir canlı yayının yapılmasına öncülük etti. 2018 yılında emekli oldu. Türk Ocakları, Avrasya Yazarlar Birliği, GÖKAY gibi sivil toplum kuruluşlarında görev aldı. Arkadaşlarıyla birlikte Sinemasalı, Kuşlukta Yazarlar, Bala Kitap, DTCF BİRLİK topluluklarını kurdu. Türk Dünyası’nın meselelerine, sanata, sinemaya, edebiyata, Mehmet Akif’e, halkbilime, zekâ oyunlarına, satranca ilgi duydu. Katıldığı ilmi toplantılarda bildiriler sundu; Makaleleri değişik dergi ve gazetelerde, örütbağ sitelerinde yayınlandı. Sanal ortamlarda çeşitli topluluklar ve bloglar kurdu. Altın Asra Girerken Türkmenistan, Çapandaz (Şair Ergeş Uçkun hakkında) , Kitab-ı Öküz (Edebiyatımızdaki öküz fıkraları) ve Türk Zekâ Oyunları-1: Köçürme / Mangala (2.bsk) adlı yayınlanmış dört kitabı bulunmaktadır. İki çocuk babasıdır.